Als we afslaan naar de ingang, komen we, echt waar, in een file terecht.
We moeten een kwartier wachten voor we Shenandoah NP binnen kunnen rijden.
Tja, het park heet niet voor niks de achtertuin van Washington DC.
Vanuit Washington DC is het zo’n 3 uur rijden naar Shenandoah, voor
Amerikanen een afstand van niks. Tel daar bij op het schitterende weer en de
file is verklaard. Het is echt hartstikke druk in het park. Bij ieder
uitkijkpunt is het zoeken naar een plek om de auto te parkeren, iets waar we
eergisteren totaal geen last van hadden. De uitkijkpunten zijn prachtig want
het is heel helder weer zodat je ver kunt kijken. De bossen beginnen te kleuren
maar de Fall Foliage begint hier net en heeft zijn hoogtepunt pas in november.
Na een bezoekje aan het Visitor Center waar het ook erg druk is, rijden we
de Skyline Drive verder af. Trails staan hier niet aangegeven en we hebben geen
zin om er naar te zoeken.
Het resultaat is dat we om half 3 al terug zijn in de cottage. Iets waar we
beiden niet rouwig om zijn. De cottage is ruim en van alle gemakken voorzien,
het uitzicht vanaf de porch is schitterend en de schommelbank is rustgevend.
We
zijn beiden toe aan een stuk rust na 5 weken reizen en die rust vinden we hier
op het platteland van Luray. Daar geven we dus maar lekker aan toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten