vrijdag 26 oktober 2012

Donderdag 25 oktober (Washington DC)

Om 5 uur vannacht ging onverwachts de hotelwekker af en we schrikken ons rot.

Blijkbaar heeft de vorige hotelgast de wekker niet afgezet. Lekker dan.

We zetten de wekker af, draaien ons om en slapen weer door tot half 9.

Dan staan we op en omdat het hotel geen ontbijt serveert, maken we ons eigen ontbijt op de kamer. Alleen het eitje ontbreekt, voor de rest hebben we alles zelf bij ons.

We vertrekken om 10 uur en lopen naar de metro. Ons eerste plan was om lopend naar de National Mall te gaan maar dat is toch te ver.

Bij de metro gekomen, moeten we eerst kaartjes kopen bij een automaat.

Voor ons staat ook al een stel  te stuntelen dus we kunnen meteen zien hoe het niét moet.

Als we eindelijk aan de beurt zijn, duurt het toch nog een hele tijd voor deze boertjes van buuten de kaartjes hebben die we willen hebben maar uiteindelijk lukt het toch.

Dan is het weer zoeken hoe je met behulp van de kaartjes toegang krijgt. We proberen van alles maar het lukt dus niet.  Gelukkig is er een behulpzame Amerikaan die ons wijst waar de gleuf zit. Je stopt je kaartje in de gleuf en een eindje verder komt hij vanzelf weer tevoorschijn. Dan kun je je kaartje weer pakken en gaat het tourniquet open zodat je er doorheen kunt.

Via een hele lange en langzame roltrap kom je op het perron terecht.

We weten welke lijn we moeten hebben maar voor de zekerheid vragen we toch nog maar even. Als de metro komt, stappen we snel in. Alweer gelukt.

Volgens een metro reiziger kunnen we beter één halte eerder uitstappen dan we uitgedacht hebben maar dat blijkt toch niet zo handig achteraf bezien.

We lopen richting roltrap en moeten eerst weer ons kaartje in de gleuf steken.

Maar we weten nu tenminste welke gleuf we moeten hebben.

Als we buiten komen hebben we moeite om ons te oriënteren en in eerste instantie lopen we de verkeerde kant op.

Toch maar weer vragen en dan komt het goed.

We lopen op de National Mall. Een lange groene strook waar geen auto’s mogen rijden. Aan het éne uiteinde staat het Washington Monument (een lange naald) en aan het andere uiteinde het Capitol. Hiertussen staan de belangrijkste musea van Washington, het Smithsonian. Eén naam maar 19 verschillende musea die allemaal gratis (écht waar) te bezoeken zijn.

We beginnen bij het Smithsonian Castle waar het informatiecentrum zit en vragen daar om een plattegrond van de Mall. Het eerste museum dat we willen bezoeken, het Smithsonian Museum of Natural History, blijkt recht aan de overkant te zitten. Dit museum is beroemd om zijn uitstekende en complete verzameling en zijn grote kennis op natuur historisch gebied.

Vóór we het museum in kunnen, worden eerst onze tassen gecontroleerd.

Daarna komen we in een immens grote hal waar een grote, opgezette olifant staat. Het is er behoorlijk druk en alweer zijn er hordes schoolkinderen aanwezig.

Wij beginnen in de “vroege leven” hal waar we door het ontstaan van de dierenwereld geleid worden. Er is een grote hal met dinosauriërs, een hal met fossielen, mammoeten en andere prehistorische dieren.

Vervolgens komen we in een hal waar de wereld van de oceanen wordt uitgelegd en getoond.

Daarna gaan we eerst lunchen in een eetgelegenheid waar we onze eigen lunch tevoorschijn halen. Niemand die er moeilijk over doet dat we niks bestellen.

Na de lunch gaan we verder met onze ontdekkingstocht door dit geweldige museum. Ik ga niet alles opnoemen wat we gezien hebben maar de, voor ons belangrijke onderwerpen, wil ik toch kort vermelden.

Er is een ruimte gewijd aan het ontstaan van de mensheid; de ontwikkeling van het menselijk lichaam en de veranderingen die door de tijd heen zijn ontstaan.

We bekijken een hal met kostbare sieraden waar ook de grootste diamant van de wereld te zien is; de Hope diamant. Deze hal wordt bewaakt door een agente.

Wat ook geweldig is, is de ruimte waar alles verteld wordt over de mummies van het oude Egypte. Ze hebben ook een echte mummie tentoongesteld.

Als laatste bekijken we een hal waar allerlei menselijke botten staan die aangetast zijn door ziektes of geweld. We zien schedels met kogelgaten, verbrijzelde schedels en gebroken beenderen en hoe die d.m.v. metalen pinnen weer aan elkaar gezet zijn.

Het meest bizarre is een volledig menselijk skelet van een man en het skelet van zijn wolfshond. Deze man heeft in zijn testament bepaald dat zijn skelet, samen met dat van zijn hond, tentoongesteld moest worden in het Smithsonian. Een foto van de, toen nog levende man en zijn hond, staat ernaast.

Nadat we de hele dag in dit museum hebben rondgelopen, besluiten we dat het genoeg is geweest voor vandaag. Ik snap werkelijk niet dat mensen de National Mall met al zijn musea en alle monumenten in één dag kunnen en willen bekijken.

Wij doen een hele dag over één museum; ik bedoel maar.

We zoeken de metro weer op en voelen ons nu geroutineerde reizigers want we weten nu hoe het allemaal werkt. Als je dat eenmaal weet, is het een ideale manier om van je hotel naar het centrum te reizen. Geen gedoe met parkeerplaatsen zoeken (die hier al snel $20 per dag kosten). Snel en nog goedkoop ook. Wanneer we in Rosslyn uitgestapt zijn, besluiten we om maar meteen ergens te gaan eten i.p.v. eerst terug te gaan naar het hotel.

We eten weer in dezelfde tent als gisteren want dat beviel prima. Na een heerlijke maaltijd zoeken we onze hotelkamer op. Onze 1e dag Washington zit erop en het was geweldig.
 
 
Mummie
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten