Naar Yoder’s Amish Farm Home te rijden. Yoder’s is een authentieke Amish
boerderij die in 1983 voor het publiek geopend werd om mensen kennis te laten
maken met het werk en leven van de Amish.
Allereerst krijgen we een rondleiding door 2 Amish huizen, één uit 1866 en
een huis dat tot 1983 bewoond werd. Je kunt duidelijk het verschil zien tussen
de 2 huizen. Het nieuwe huis is een stuk comfortabeler. We krijgen uitleg over
de verschillende kledingstukken en kapjes en wanneer en hoe ze gedragen worden.
Ook wordt er verteld over het dagelijks leven van de Amish.
In het huis is ook een grote keuken waar 3 Amish meisjes bezig zijn om
allerlei zoete heerlijkheden te maken. Ze zijn bezig om fry pie te maken.
Deegflappen, gevuld met vruchten, die in olie worden gebakken. Het ruikt
heerlijk.
We kunnen tijdens de rondleiding allerlei vragen stellen die heel
vriendelijk worden beantwoord.
Na de rondleiding kijken we rond op het binnenterrein. Daar zijn een aantal
mannen en vrouwen bezig met het maken van applebutter. Van appels wordt eerst
een soort appelmoes gemaakt die daarna in een koperen, houtgestookte ketel gaat
samen met suiker en kaneel. In deze ketel wordt, 6 uur lang, constant geroerd
met een grote houten spatel. Na 6 uur is de hoeveelheid appelmoes tot meer dan
de helft ingedikt en dan is het pas klaar. Wij denken dat het vergelijkbaar is
met onze Nederlandse appelstroop maar het smaakt heel anders. Het is meer een
hele dikke, zoete appelmoes, die heerlijk smaakt. De Amish gebruiken het als
broodbeleg.
Hierna lopen we door naar de barn (een hele grote schuur) waar we uitleg
krijgen van een Amish man over de dieren die hier verblijven. Hij legt het
verschil uit tussen de verschillende rassen paarden en welk ras waarvoor
gebruikt wordt. Er zijn schapen, geiten,
konijnen, kippen, paarden en overal lopen jonge poesjes en honden rond. Ook is er een jong ezeltje dat heerlijk vrij
rondloopt. We aaien de dieren en Jan is helemaal verrukt van 2 puppy’s die in
een houten box zitten.
Wat we vervolgens doen is iets waarvan we nooit gedacht hadden dat we dat
zouden doen. We hebben een ritje gemaakt in een buggy met paard.
We wilden toch eens zelf ervaren hoe dat nou voelt om in zo’n buggy te
rijden en ik moet zeggen, het hobbelt een stuk minder dan ik verwacht had.
Je zit lekker zacht op een kussen en er zit zelfs een lus in waaraan je je
kunt vasthouden als je te hard door de bocht gaat. Een zeer vriendelijke Amish man
beantwoordt geduldig alle vragen die we hebben en legt alles uit.
Daarna gaan we naar het schooltje waar de Amish kinderen les krijgen. Een
Amish lerares legt uit welke vakken de kinderen krijgen en hoe een schooldag
verloopt. Het blijkt dat er geen specifieke opleiding is voor Amish leraren.
Zij moeten zelf Amish zijn, groep 8 hebben doorlopen, worden gevraagd door
een Amish commissie en door de ouders zelf en natuurlijk moeten ze van kinderen
houden.
We kunnen de schoolboeken bekijken en er zijn ook leesboeken in het
hedendaagse Duits die wij als Nederlander kunnen lezen. De Duitse taal wordt in
de kerk en op school gebruikt en thuis spreken de Amish een soort dialect Duits
(Pennsylvanian Deutsch).
Na al deze info is het inmiddels tijd om te lunchen. We gaan eerst terug
naar de bakkerij om voor ons beiden een fry pie te kopen. Het is hier
zelfbediening. Je pakt wat je wilt hebben, doet zelf het geld in een kartonnen
doos en je pakt eventueel zelf je wisselgeld. Kwestie van vertrouwen.
We zoeken een picknicktafel in de zon en eten eerst onze pie op. Het is
ontzettend lekker en je kunt proeven dat ze pas gebakken zijn. We genieten!
Daarna nog een bekertje yoghurt en wat fruit onder grote belangstelling van
3 jonge poesjes die we elke keer van de tafel moeten halen.
Na de lunch kijken we nog een poos rond en daarna gaan we weg. Wij vonden
het heel bijzonder om hier rond te kunnen kijken.
Omdat het nog vroeg in de middag is, besluiten we naar Charm te rijden, een
klein dorpje waar de zgn. Charm dagen worden gehouden. Je kunt dit vergelijken
met een jaarmarkt. Het blijkt een echt uitje te zijn voor Amish gezinnen want
we hebben nog nooit zoveel Amish mensen bij elkaar gezien. Er is een speciale
parkeerplaats voor de buggy’s en de paarden.
In een hele grote tent worden allerlei producten geveild voor het goede
doel. Het zit er stampvol met Amish; mannen, vrouwen en kinderen. Heel apart om
te zien. De veilingmeester verkoopt bij opbod en hij praat, nee zingt de bedragen
zó snel dat wij er geen touw aan vast kunnen knopen. Heel af en toe vangen we
een bedrag op maar dat is het dan ook.
Als we verder lopen, het terrein op zien we met eigen ogen hoe er op Amish
wijze chips, popcorn en ijs gemaakt wordt. De chips en popcorn in grote ketels
die met hout gestookt worden. De chips zijn zó lekker dat we een zakje meenemen.
Een eindje verder maakt een man is met behulp van een oude machine die loopt op
benzine, zelf ijs. We besluiten ook dit te proberen. Als we in de rij staan te
wachten, komt er een buggy aanrijden waarvan het paard schrikt van het lawaai. Het
paard valt op de grond en wij schrikken enorm. Het wordt echter snel opgelost.
Een paar Amish mannen maken snel het paard los van de buggy en helpen de mensen
die erin zitten eruit. Vervolgens helpen ze het paard overeind en kalmeren het.
Binnen no time is alles opgelost. Zo gaat dat dus hier.
Inmiddels zijn wij aan de beurt bij de ijskar en we krijgen een giga beker
ijs.
Zo groot dat we er met z’n beiden genoeg aan hebben. Ik heb nog nooit zulk
lekker ijs gegeten; je zou bijna Amish worden.
Als we het ijs op hebben, lopen we langzaam richting auto en rijden naar
ons hotel terug. Even bekomen van alle indrukken. Als we wat later willen gaan
eten, staat er zo’n lange rij mensen te wachten in het restaurant, dat we bij
de bakkerij (Amish) homemade aardappelsalade en croutons kopen en
maar weer naar onze hotelkamer rijden. Vanavond bestaat ons avondeten dus uit aardappelsalade en croutons.
Al met al hebben we een geweldig mooie dag gehad die veel indruk op ons
heeft gemaakt. Morgen is helaas onze laatste dag hier.
Amish vrouwenkleding
Geen opmerkingen:
Een reactie posten