En zowaar, het weer werkt mee; er staat een zonnetje aan de hemel.
Eindelijk, op onze laatste dag in Adirondack is het mooi weer.
We ontbijten, drinken koffie en pakken onze rugzak in en daarna is het
wegwezen. In onze haast vergeten we de flesjes water maar het is niet bloedheet
dus dat moet kunnen.
We gaan wandelen naar Pharaoh Lake, niet al te ver rijden van Schroon Lake
waar we momenteel zitten. Jan heeft zich de weg naar de parkeerplaats uit laten
leggen dus het moet goed gaan, zou je zeggen.
Maar dit is Adirondack en geen National Park waar alles keurig staat
aangegeven met mooie borden. Hier moet je goed kaart kunnen lezen en daar ben
ik absoluut geen ster in. Bovendien staan niet alle weggetjes op de kaart dus
we rijden volgens mij een heel stuk om.
Uiteindelijk vinden we de weg die we zoeken maar dan zijn we al een half
uur verder. De parkeerplaats staat ook niet aangegeven (we zijn echt verwend)
Het is een open plek waar net 2 á 3 auto’s kunnen staan.
Er staat niet één auto dus we gokken erop dat dit echt een parkeerplaats
is.
Als we beginnen te lopen, is het heel mooi weer, de zon schijnt en geeft de
bladeren van de bomen een hele mooie gloed. Dat is dus echt Fall Foliage.
Het lopen is één grote overlevingstocht. Er is een pad, bezaaid met blad en
daartussen stukken rots. Omdat het de laatste dagen nogal geregend heeft, staan
op het pad diepe plassen waarbij we de keus hebben om er doorheen te lopen of
er met een omweg omheen te gaan. Jan banjert er vaak dwars doorheen; ik zoek
wat vaker een omweggetje. Bovendien loopt het pad af zodat er ook nog
stroompjes water langs lopen.
Na een half uurtje lopen, komen we bij een watertje waar je via een pad van
2 boomstammen overheen kunt lopen. Meteen daarna zien we het welbekende kastje
met het trailregister en natuurlijk schrijven we ons netjes in. Het bos is
prachtig, overal liggen omgevallen bomen en op die bomen groeien de mooiste
zwammen. De begroeiing is heel dicht en we zien heel veel verschillende soorten
mos. Dit is wat ze een oerbos noemen. De natuur kan en mag hier zijn gang gaan,
zonder menselijk ingrijpen.
Tegen een uur of 1 zoeken we een plek om te lunchen. We komen een soort
meertje tegen dat behoorlijk ingedroogd is. Hier gaan we zitten en eten onze
lunch op. Die bestaat uit een trialreep, een bekertje yoghurt en druiven.
Ook hier zien we weer een bevernest en een boom die behoorlijk afgeknaagd
is, duidelijk door de bevers.
Na de lunch besluiten we terug te lopen want het wordt bewolkt en we
vertrouwen het weer niet helemaal. Bovendien zijn we zo handig geweest om de
regenjacks in de auto te laten want de zon scheen immers?
Maar het weer kan hier zó omslaan en we willen niet het risico lopen om
doornat te worden.
Op de terugweg maken we nog een praatje met 2 Amerikanen over van alles en
nog wat. Dat is zo leuk hier als je wandelt. Je raakt zo met mensen aan de
praat.
Als we weer bij de auto aankomen, staan er inmiddels 3 auto’s. Toch een
parkeerplaats kennelijk. We rijden terug naar Schroon Lake, doen nog even wat
boodschappen en dan lekker terug naar de cottage.
Onze laatste dag was weer prima. Jammer dat we morgen weggaan maar er
wachten weer nieuwe dingen.
Onze Cottage
Geen opmerkingen:
Een reactie posten