In plaats daarvan gaan we naar het Adirondack Museum in Blue Mountain Lake.
Wij hadden hier nog nooit van gehoord maar volgens Bob, de eigenaar hier, is
dit hét museum om te bezoeken als je alles wilt weten over de geschiedenis en
de ontwikkeling van Adirondack en zijn bewoners.
Dus na de geijkte kop koffie en het inpakken van de rugzak met eten en drinken
voor onderweg, gaan we op pad. Het is dik een uur rijden en ons plan om via een
binnendoor weg te gaan, mislukt. De weg die we willen rijden, staat wel op de
kaart maar lijkt in het echt niet te bestaan. Wij komen de weg tenminste niet
tegen.
Na een behoorlijke omweg komen we tegen kwart over 11 bij het museum aan.
We parkeren de auto en kopen een toegangsbewijs. Tenminste, voor mij.
Jan wappert met zijn veteranenpas en mag zowaar gratis naar binnen. Hier in
Amerika zijn ze gek op én met hun militairen.
Het museum lijkt wat op het Openluchtmuseum in Arnhem. Er staan een aantal
historische gebouwtjes op het terrein die authentiek zijn ingericht. Er staat
een oud schoolgebouwtje , een oud hotel, een jachthut en een vis kamp.
Ook zijn er een aantal gebouwen waar binnen allerlei tentoonstellingen te
zien zijn, ieder gebouw laat een specifiek onderdeel zien. Zo is er een gebouw
met allerlei soorten boten, kano’s en dingen die met boten te maken hebben. Je
kunt de werkplaats van een botenbouwer bekijken en zien hoe zo’n kano nu
precies gemaakt wordt. Een volgend
gebouw gaat over de ontwikkeling van de houthandel. Hoe waren de houthakkers
gehuisvest, hoe werd het hout gekapt en op welke manier werd het hout via de
rivieren naar de houtzagerij vervoerd.
Ook was er een gebouw over vervoer. Hierin stonden verschillende wagens en
postkoetsen, en een complete trein met privé rijtuigen die ingericht waren met
huiskamer, slaapkamer en badkamer. Je kon door de hele trein lopen om alles
goed te bekijken. Dit soort rijtuigen was natuurlijk alleen voor de hele
rijken. Wat verder naar achteren was een rijtuig voor het “gewonere” volk, er
stonden gewone banken in.
Kortom, het was een geweldig museum waar we de hele dag doorgebracht
hebben. Het heeft nog geregend maar daar hadden we weinig last van want we gingen
dan gewoon naar binnen en tegen de tijd dat we klaar waren met kijken, was het
weer droog.
Om 4 uur zat mijn kijkglas helemaal vol en via de museumwinkel stonden we
wat later weer op het parkeerterrein.
De weg terug naar de cottage ging wat sneller dan de heenweg omdat het ons
nu wél lukte om een tussendoor weg te vinden.
Onderweg komen we in een gigantische hoosbui terecht. Het regent zo hard
dat het water in stroompjes over de weg loopt. Oppassen dus want het zicht is
ook bar slecht.
Gelukkig is deze bui snel over en komen we zonder ongelukken en zelfs met
een voorzichtig zonnetje bij de cottage.
Al met al was dit een hele leuke en leerzame dag waarvan we hebben genoten.
De T-Ford
Geen opmerkingen:
Een reactie posten