We hebben de hele dag uitgetrokken voor de Kancamagus Highway, die bekend
staat als de mooiste weg van New Hampshire.
De Kancamagus Highway (Kanc zeggen ze hier) is genoemd naar een voormalig
chief van de Indianen. Deze weg gaat dwars door de White Mountains. Als we
wegrijden is het bewolkt en droog maar al snel komt de regen met bakken uit de
lucht. Dat hadden we niet verwacht want de weersvooruitzichten waren goed.
De weg is prachtig, aan twee kanten bebost en de bomen hebben al mooie
herfstkleuren. Volgens een paar vrouwen die we onderweg spreken, stelt dit nog
helemaal niks voor en is dit pas het begin van de beroemde Fall Foliage.
Wij vinden dit al prachtig, zelfs met dit regenweer, laat staan hoe mooi
het moet zijn als de bladeren nog verder kleuren én de zon erop schijnt.
De eerst grote stop maken we bij het Russell Colbath House. Het huis
is in 1831 gebouwd door Thomas Russell. Later werd het huis nagelaten aan één
van zijn dochters die trouwde met Thomas Alden Cobath. Dit verklaart de naam
van het huis. Ze bezaten land en een zagerij en waren houthakkers.
In 1890 was het gebied behoorlijk groot geworden. Er waren ongeveer 20
boerderijen, 2 scholen en een klein hotel. De mensen die er woonden hadden het
goed want het hout bracht veel geld op. Ze hebben het hele gebied kaal gehakt
en daarna trokken ze weg omdat ze geen inkomsten meer hadden.
In 1935 werd het huis opgeknapt door de nieuwe eigenaars die het huis als
zomerverblijf gebruikten. In 1961 werd het huis aangekocht door de US Forest
Service (een soort Staatsbosbeheer) die het in de oude staat terug brachten.
Wij hebben eerst een trail gelopen (in de stromende regen) en daarna hebben
we het huis bezocht. Er was een dame, in kledij uit die tijd, die ons een
heleboel kon vertellen over de geschiedenis van de Russell en Cobath families.
Het huis was volledig in oude stijl
ingericht en het fijnste was dat er een haardvuur brandde waarbij we ons even
konden opwarmen.
Na dit bezoek hebben we in de auto geluncht want het bleef maar regenen en
niet zo’n beetje ook. Vervolgens zijn we verder gereden op de Kancamagus
Highway, maar we zijn niet echt meer de auto uit geweest.
Aan het eind van de weg was een Visitor center van de US Forest Service en
daar zijn we nog even naar binnen gegaan om wat info te vragen over de White
Mountains. Vervolgens snel door naar onze cabin want we waren nat en koud. Nou,
de cabin was een een beetje een desillusie. Aan de buitenkant ziet het er heel gezellig uit
maar van binnen is het één grote aftandse boel. De ruimte op zich is prima maar
wat erin staat heeft duidelijk zijn beste tijd gehad. De keuken stelt helemaal
niks voor; er staat bijna niks aan keukengerei. We hebben
(m.n. ik) even flink zitten schelden maar ja, het is er warm en na een
warme maaltijd zag het er al wat anders uit.
We zitten hier 3 dagen en we hopen dat het weer niet al te slecht wordt.
De White Mountains is een prima wandelgebied en we hebben een aantal hikes
op ons programma staan. Een beetje regen is niet erg maar als het, zoals
vandaag met bakken uit de lucht komt, is wandelen niet echt leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten