Het centrum valt ons tegen wat dat betreft is Rockport veel leuker en
gezelliger. We nemen een kijkje in het Whale Center waar veel informatie te
vinden is over walvissen. Ze hebben er een skelet van een jonge Humpback Whale
(=bultrug walvis) en dan zie je pas hoeveel verschillende botten en botjes zo’n
dier heeft. Als we vervolgens verder door het stadje lopen, zien we tot onze
grote blijdschap een Democratic Center waar je je op kunt geven als vrijwilliger
of sponsor voor Obama. We zagen gisteren al een sticker op een auto en we
kwamen in de verleiding om de sticker eraf te peuteren.
We zijn naar binnen gegaan om in elk geval onze steun te betuigen aan
Obama. Met de vrijwilligster die aanwezig was, hebben we een poos gepraat over
de manier waarop de ziektekostenverzekering in Nederland geregeld is en dat we
hopen dat ook in Amerika de ObamaCare er door komt.
We hebben gevraagd om een sticker en we mochten alle twee een button uitkiezen.
Helemaal blij zijn we weer naar buiten gegaan.
Vervolgens hebben we aan de haven nog wat gegeten en gedronken.
Daarna de auto gepakt en teruggereden naar het Whalewatch centrum.
Jan heeft daar zijn eerste T shirt gescoord met uiteraard een walvis erop.
Uit voorzorg hebben we ieder ook maar een pilletje geslikt tegen zeeziekte
en daarna waren we helemaal klaar om de boot op te gaan.
Gelukkig was het niet druk zodat we een lekker plekje aan dek hadden.
Nadat we rustig de haven waren uitgevaren, ging het in een keer met volle
vaart vooruit. Het schip ging behoorlijk heen en weer en op en neer en ik kon
me iets voorstellen bij het feit dat de tour de dag ervoor niet doorging.
Tijdens het varen kregen we info over de walvissen en de manier waarop ze
leven. Er zijn in Gloucester zoveel walvissen te zien vanwege de rijke
voedselgronden die net buiten de kust liggen.
Na ongeveer een uur met volle kracht vooruit zagen we onze eerste walvis;
een moeder met haar kalf. Wat zijn het toch geweldige dieren om te zien!
Nadeel is wel dat je nooit weet wanneer en waar ze weer boven komen want ze
kunnen erg lang onder water blijven. We liepen dus van de ene naar de andere
kant op een slingerende boot om maar niks te missen. En dan wil je ook nog de
ultieme foto maken; een hele kunst om dan niet tegen de vlakte te gaan. Al met
al hebben we de nodige walvissen gezien maar ik heb er toch teveel van gemist
omdat ik te druk was met foto’s maken. Dom, dom; de volgende keer mag Jan de
camera en dan ga ik alleen maar kijken.
Je kunt een walvis trouwens herkennen aan zijn staartvin. Bij iedere walvis
is de tekening op de onderkant van de staartvin weer anders. Deze tekeningen
worden vastgelegd en op deze manier kunnen de wetenschappers de walvissen herkennen.
Walvissen blijven maandenlang in dezelfde omgeving en worden dus vaak herkend
door de bemanning van de whalewatchboot.
Deze bemanning bestaat over het algemeen uit
vrijwilligers die tijdens de tochten allerlei onderzoek verrichten. Ze zijn erg
enthousiast en ze hebben ons veel verteld en laten zien tijdens het varen.
Nadat we een uur walvissen hebben gespot, ging het met
volle kracht weer richting haven. Nooit meegemaakt dat zo’n grote boot zo hard
kon varen.
Al met al zijn we helemaal doorgewaaid en toen ik weer op
de vaste wal stond, ging ik nog heen en weer. Een rare gewaarwording; moet je
weer aan een stabiele ondergrond wennen.
Op
de terugweg naar Rockport hebben we boodschappen gedaan voor een aantal dagen.
Terug in de cottage eten gemaakt en daarna nagenoten van een perfecte dag.
Morgen gaan we weg uit Rockport. Jammer maar we gaan ongetwijfeld weer andere
mooie dingen zien.
Haven van Gloucester
Geen opmerkingen:
Een reactie posten