Vandaag geen koffers pakken maar gewoon alles op de hotelkamer laten
liggen. Heerlijk.
Om 9 uur stapten we in de auto om in ongeveer een kwartiertje naar New
Haven te rijden. In New Haven staat de wereldberoemde Yale University. We
wilden daar graag de campus bekijken want die scheen de moeite waard te zijn.
Dankzij een tip op het Alles Amerika forum vonden we een parkeerplaats op
loopafstand van de campus voor maar 5 USD per dag. Prima geregeld dus.
Even een stukje geschiedenis over New Haven en Yale University.
De stad New Haven werd in 1638 gesticht en in 1716 ontstond Yale
University. De naam Yale komt van Elihu Yale, de eerste en grootste
geldschieter. Yale is een topuniversiteit en wordt beschouwd als een
kaderopleiding voor studenten die een diplomatieke loopbaan ambiëren. De
eerstejaars zijn intern en mogen een jaar snuffelen aan het studentenleven. Pas
in het tweede jaar wordt er serieus gestart met de studie.
Het mooiste gedeelte van Yale is de oude campus, een vierkant terrein met
allerlei fantastische gebouwen waarvan het oudste, de Connection Hall stamt uit
1750. Het is in 1905 gerestaureerd door donaties van oud studenten. Als je aan
Yale hebt gestudeerd heb je blijkbaar geld zat.
Op deze oude campus hebben we een poos rondgekeken en rondgelopen. Het is
alsof je 300 jaar teruggaat in de tijd. Het geheel ademt een bepaalde rust uit.
Overal staan hardhouten banken waarop je heerlijk kunt genieten van al het moois
rond om je.
Vervolgens zijn we op zoek gegaan naar het infocenter van de universiteit. Dat
viel nog niet mee want het zat aardig verstopt. Uiteindelijk hebben we het toch
gevonden en we hebben er een video bekeken die een grote reclamefilm was.
Allemaal hele nette studenten die de hele universiteit geweldig vonden. Typisch
Amerikaans dus.
Vervolgens kwam één van die studenten ons uitnodigen voor een rondleiding,
maar dat hebben we maar niet gedaan. We kijken liever zelf rond.
We hebben een poos door de hele universiteitswijk gelopen. We kwamen de
mooiste gebouwen tegen met allerlei uitgebouwde gevels, torentjes en vreemde vormen.
Ik had het gevoel dat ik in de wereld van Harry Potter rondliep; heel
bijzonder. Wat ons opviel was de ruimte tussen de gebouwen. Niet op elkaar
gepakt maar grote grasvelden ertussen en overal bomen en groen.
Na een fijne wandeling waarbij ik ogen tekort kwam om al het moois te zien,
kwamen we bij het Yale Peabody Museum, ons tweede doel van vandaag.
In dit museum was een hele hal met allerlei dinosaurusskeletten te zien.
We kwamen door zalen met mineralen, opgezette vogels, beren, de
ontwikkeling van de mens, de leefwijze van de indianen, mummies uit het oude
Egypte en nog véél meer.
In onze ogen was het nogal een allegaartje van onderwerpen; wij zagen er
weinig verband tussen maar het museum is erg beroemd dus het zal wel aan ons
hebben gelegen.
We hadden gehoopt dat er in het museum een plek was om wat te eten en te
drinken maar helaas pindakaas, zo’n plek was er niet.
Dus zijn we maar naar buiten gegaan en hebben we een bankje gezocht. We
waren net aan onze trailrepen en verse frambozen begonnen, toen het ging
regenen. Snel de boel naar binnen gewerkt en maar weer gaan lopen. Gelukkig
werd het al snel weer droog.
Ons derde doel was Louis Lunch waar de allereerste én lekkerste hamburger
zou zijn gemaakt. Het verhaal gaat als volgt: een hongerige reiziger met weinig
tijd komt binnen en wil snel wat eten. De eigenaar Louis serveert hem gehakt, gekruid
vlees op 2 sneetjes toast. Zo werd de hamburger geboren.
Of het klopt? Wie zal het zeggen. Feit is wel dat de hamburgers nog steeds
op de ouderwetse manier bereid worden. Men neemt gehakt, gekruid vlees; maakt
het een beetje plat, doet het tussen 2
ijzeren grillplaten en plaatst het in een verticale oven. Deze oven dateert nog
uit 1900. Als de hamburger klaar is, wordt hij geserveerd met 2 sneetjes toast.
Om ketchup vragen is streng verboden; sterker nog er is hier geen ketchup te
bekennen.
Wij hebben deze hamburger geprobeerd en ik moet zeggen dat ik nog nooit zo’n
lekkere hamburger heb gehad. Ongelooflijk lekker en niet te vergelijken met de
platte gevallen van Mc Donalds en andere hamburgertenten.
Jan z’n grote wens is in elk geval vervuld want hij had het al maanden over
Louis Lunch.
Na deze superhamburger zijn we nogmaals over de oude campus gelopen en toen
hadden we het helemaal gehad.
Terug naar de auto en via de nodige omwegen, door een omleiding, zijn we
naar ons hotel gereden. Daar lekker gerelaxed, alhoewel….er brak even paniek
uit want ik was mijn bankpas kwijt. Overal gezocht maar ik kon hem niet vinden
en wist ook absoluut niet meer wanneer ik hem voor het laatst had gehad.
Uiteindelijk bleek hij in de auto te liggen tussen de stoel (hoezo chaoot?) De
rest van de dag besteed aan foto’s bekijken, dagboek bijwerken en spullen
opruimen.
Het is trouwens maar goed dat we in ons hotel zitten want er is voor New
Haven, waar wij zitten, een tornado waarschuwing afgegeven. Dat hebben we nog
niet eerder meegemaakt. Het waait hier ook heel hard n.l. 41 mijl per uur.
Op de tv wordt er steeds maar gewaarschuwd om op te passen. Het gekke is,
het is absoluut niet koud, zo’n 22 graden maar het waait en regent (ja dat ook)
Afijn we zien het wel; voor mijn gevoel zitten we hier veilig.
Morgen gaan we op weg naar Rockport aan de kust. Ben benieuwd hoe het weer
daar is. We zullen het zien.
overzicht dinosaur hall Yale Peabody Museum
Oude campus Yale University in New Haven.
Ik wil ook zo'n hamburger!! Maarja veel plezier nog!!
BeantwoordenVerwijderenKlinkt iig alsof de reis qua eten iig nu al geslaagd is :-)
BeantwoordenVerwijderenEn als je die tornado ziet, mak er dan ff een foto van voor mij!
greetz marlies